Nie ma ludzi idealnych. Wszyscy mamy wady! To może być krzywy nos, pucołowate policzki, skąpstwo, nadmierna zrzędliwość. Nie każdy defekt widać od razu (w sensie gołym okiem). Czasem trzeba się przyjrzeć. Wyjść za mąż. Urodzić dziecko. Tak, to właśnie wtedy okazuje się, że Twój M nie umie włączyć pralki tudzież… Ugotować zupy!
Wiesz, że ja i mój M nie mieszkaliśmy razem przed ślubem? Do ‚Naszego’ pierwszego mieszkania wprowadziliśmy się dwa tygodnie po przysiędze! Niektórzy uważali, że to błąd (a docieranie?!). Powiem tak – nie bałam się brudnych skarpetek, a mój M nie bał się obiadów 😀 I słusznie, bo… Pierwszy raz pokłóciliśmy się ROK po ślubie. Czyli kilka tygodni po porodzie. Wniosek? To nie wspólne mieszkanie wystawiło Nas na próbę, a… DZIECKO!
Podobno najgorszy jest pierwszy rok – pierwszy rok po ślubie. Wiesz czemu? Bo wtedy zaczyna się – docieranie. A może starcie? Starcie dwóch doświadczeń, dwóch żyć. Zaczyna się proces tworzenia, scalania dwóch jednostek w jedną, mocno skomplikowaną – całość.
Nie umiem gotować. To znaczy, coś tam zrobić potrafię – głównie jednogarnkowo, bo to znacznie ułatwia sprzątanie (śmiech). Ale jeśli miałabym ulepić pierogi, ewentualnie zrobić pomidorową – jak u mamy – to sorry, ale na mnie nie licz.
Jeśli wierzysz, że dziecko może uratować związek jesteś w błędzie. Rzeczywiście, po porodzie związek wkracza w nowe stadium, rzec by można bardziej zaawansowane. Ale będę z Tobą szczera – to nie fale romantyzmu tak Cię noszą. To hormony. To hormony, które powodują kłótnie.