Macierzyństwo wiele w Naszym życiu zmienia – począwszy od wystroju wnętrza skończywszy na diecie, ale mało kto zdaje sobie sprawę z tego jaki ma wpływ na Nasze emocje! Szczerze? Nigdy wcześniej nie ‚przeżywałam’ tak mocno. Nigdy wcześniej tak dużo i intensywnie nie czułam! Serio. Parę lat temu wydawało mi się, że złość to taki moment, w którym sięgamy po meliske i kładziemy się spać. Dzisiaj już wiem, że w złości można rzucać przekleństwami albo nawet szklanką…
Umówmy się – domy, w którym mieszkają dzieci rządzi się innymi prawami niż te, w których dzieci nie ma. Dlatego kiedy wpadasz z wizytą do dzieciatych nie łap się za głowę na widok bałaganu. Bo wiecie nie raz i nie dwa ogarniałam dom na wizytę gości (składałam zabawki, latałam z mopem, myłam gary, wyrzucałam śmieci, ogarniałam pranie) i wiecie co? I dupa! Bo pięć minut przed dzwonkiem Janek rozsypywał mąkę, zalewał łazienkę, obsikiwał spodnie…
Mieszkanie w dużym mieście ma swoje plusy i jeszcze więcej minusów. Czy wy zdajecie sobie sprawę z tego ile przedszkoli znajduje się w jednej dzielnicy Warszawy? Mnóstwo! Językowe, sportowe, leśne…
Gdybym trzy lata temu usłyszała, że w pierwszym roku macierzyństwa będę przesypiać cztery godzinny dziennie i to najczęściej z przerwą to… raczej bym nie uwierzyła. Cztery godziny? Z przerwą?! Czekaj, czekaj… to znaczy, że zasypiam koło pierwszej budzę się o trzeciej potem przez godzinę nie śpię, padam o czwartej, a o szóstej budzę się na dobre? No way.
Poszło o spodenki, których nie chciał przebrać. A właściwie to chciał, ale się rozmyślił…
Kursy przedmałżeńskie, szkoły rodzenia, dwa tysiące porad, a człowiek jak nie wiedział tak dalej nie wie. Nie wie co przyniesie jutro, a raczej: poród, połóg, rodzicielstwo. Powiem tak: za każdym razem kiedy widzę rozanielone i ociekające szczęściem pary spodziewające się pierwszego dziecka mam ochotę wrzasnąć ‚Ludzie, trzymajta się!’
Siedzę i się zastanawiam jak to możliwe, że mając w domu zmywarkę i centralne ogrzewanie tak często bywam zmęczona. Wieczorem padam na twarz choć nie prałam tetry i nie przecierałam zupy… Jak to się dzieje? Czy ktoś może mi wyjaśnić?!
Za każdym razem kiedy wyjeżdżam do rodziców mam ogromny problem z napisaniem tekstu. To dziwne bo właśnie tu, u rodziców jestem „odciążona”. Mam czas na wypicie kawy, przemyślenie zdań, dobranie odpowiednich słów. Nie muszę pisać nocą albo w pośpiechu między zupą, a naleśnikami. A jednak jest mi trudniej…
Tak jak w tytule – najgorzej to chcieć żeby było jak dawniej. Pamiętam poranki, w które milion razy parzyłam herbatę, żeby była ciepła. Pamiętam popołudniowe wchodzenie pod koc z ulubioną książką w nadziei, że przeczytam rozdział. Pamiętam wieczory, w które zakładałam kąpiel połączoną z peelingiem i dokładnym nabalsamowaniem ciała. Pamiętam kolację, które miałam skonsumować z mężem na spokojnie, z musującym bezalkoholowym winem. I pamiętam zawód. Bo nie wyszło…
Weszłam ostatnio na fora i to co tam zobaczyłam totalnie mną wstrząsnęło. Serio. Opcje są dwie: albo jestem dziwna (czytaj patologiczna) albo niektórym matkom poprzewracało się w głowach (od ‚siedzenia’ w domu)…